Acılar vardır, bir de çaresizlikler
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kimbilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda ölüm
Durup durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, arıtan su
Dünyamı saran bir uçtan bir uca
Hep o bir gün sevememek korkusu
Ben kalbimi o taşlarda biledim
Bütün pisliklerini yeryüzünün
Kazıdım hançerimle yeniledim
Son dakikasında bile ömrümün
Ben Tanrıdan başka bir şey istemem
Her sevgiye açık olsun pencerem
Ümit Yaşar Oğuzcan
Ne güzeldir Ümit Yaşar Oğuzcan'ın her dizesi, her cümlesi... Paylaşım için teşekkür ederim. Çok iyi geldi :)
ReplyDeleteDün bu şiiri ararken diğer şiirlerini de okumaya başladım, hepsi mi güzel olur, insanı aşka aşık eder bu adam Söz :)
DeleteSevgili Handan seni tam olarak takip edemediğim için beni bağışla pek mümkün olmuyor kardeşim bak profilinden bloglarına ikinci girişim bu sefer yorum bırakayım dedim..
ReplyDeleteÜmit Yaşar Oğuzcan'ın yeri çok başkadır benim için bütün şiirlerini okudum yuttum zamanında ama şu iki kişiye bir dünya şiiri yok mu ah o benim en sevdiğimdır bilir misin sen onu? ..şiirlerinin çoğunu da ölmüş olan oğluna yazdığını da biliyorum hani biz aşk şiiri deriz ya bazıları da evlat acısının yazdırdığı şiirlerdendir çok güzel bir şairdir çok severim iyi ki paylaştın arkadaşım.
Ben de çok okumuştum Sevgi, bambaşka anlatıyor, yüreğine dokunuyor her bir dizesi. Başka bir hüzün onunkisi.
Delete"Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın" nasıl güzel bir anlatımdır örneğin. Oğluna yazılmış o da, oysa aşk şarkısı diye söylenir hep...
Aşk şiiri... :))
ReplyDeleteBen de beklerim bloguma. :) ;)
:)
DeleteOradaki kalbi sevdim.
ReplyDeleteMinicik bir ayrıntı ama çok şey katıyor.
Delete